Myślałam, że moja adoptowana córka zabiera mnie do domu opieki

Myślałam, że moja adoptowana córka zabiera mnie do domu opieki, ale kiedy zobaczyłam, dokąd jedziemy, byłam w szoku.

Nie odpowiedziała. Spakowałyśmy walizki, a w drodze w samochodzie cicho płakałam. Byłam pewna, że zabiera mnie do domu opieki. Serce mi się ścisnęło — czyżby wszystkie lata mojej miłości i troski nie znaczyły nic?

Ale kiedy zobaczyłam, dokąd jedziemy, byłam w szoku

Samochód zatrzymał się przed ogromnym, dwupiętrowym domem. Wytarłam łzy i wyszłam. Przed oczami roztaczał się widok nie do opisania: zadbany ogród, biały front domu, szerokie okna, przestronny dziedziniec.

Moja córka spojrzała na mnie drżącym głosem:

— Mamo… teraz to nasz dom. Zawsze o takim marzyłaś. Przez cały ten czas odkładałam pieniądze, żeby podarować Ci dom Twoich marzeń. Przepraszam, że ostatnio byłam chłodna — wszystko ukrywałam dla niespodzianki. Dziękuję Ci za wszystko, co dla mnie zrobiłaś.

Myślałam, że moja adoptowana córka zabiera mnie do domu opieki, ale kiedy zobaczyłam, dokąd jedziemy, byłam w szoku.

Stałam jak wryta, nie wierząc własnym oczom. Łzy na policzkach były już inne — to były łzy szczęścia. Zrozumiałam, że jej miłość jest żywa, tylko objawiła się w najbardziej niespodziewany i wzruszający sposób.