Mężczyzna zajęty w kuchni | Źródło: Midjourney
„Czy makaron w paczce się liczy?” „Zapytałem.
Wszystko, co pamiętam z tej rozmowy, to sposób, w jaki mój ojciec na mnie spojrzał i się roześmiał.
Dorastając, zawsze zastanawiałem się, czy Charlotte żywi do mnie urazę. Miała już osiemnaście lat, kiedy się urodziłem. Osoba dorosła, mająca przed sobą całe życie. Tymczasem ja byłem po prostu kolejnym dzieckiem, które przyszło na świat.
Byłem dla niej niespodzianką, na którą moja matka nawet nie zasłużyła. A mój ojciec? On mnie uwielbiał.
Uśmiechnięta mała dziewczynka | Źródło: Midjourney
Uśmiechnięta mała dziewczynka | Źródło: Midjourney
„Dawn, byłaś świtem nowego początku, moja miłości” – powiedział. „Byłeś największą niespodzianką mojego życia i powitałam cię z całych sił”.
Może to było tego częścią. Może dlatego Charlotte zachowała się w ten sposób.
Kiedy byłam już na tyle duża, żeby ją naprawdę poznać, Charlotte już się oddalała. Ona nie traktowała mnie jak siostry, naprawdę. Ona traktowała mnie raczej jako przeszkodę w jej życiu. Dziecko, które wchodzi tam, gdzie mnie nie chcą.
Zbliżenie młodej kobiety | Źródło: Midjourney
Zbliżenie młodej kobiety | Źródło: Midjourney
Nigdy nie czytała mi bajek na dobranoc i nie bawiła się ze mną. Kiedy tata zabrał nas na lody, ona ledwo oderwała wzrok od telefonu.
Ale nadal myślałem, że jej na mnie zależy.
Że będzie tam, gdy będzie to miało znaczenie.
Ale się myliłem.
