Zszokowana kobieta zasłaniająca usta | Źródło: Pexels
Chwyciłam poduszkę i koc, instynktownie zakrywając brzuch, jakbym chciała go chronić. Otworzyłam drzwi i zbiegłam na dół, krzycząc do Daniela, żeby otworzył drzwi i wezwał straż pożarną.
Gdy dotarłem do salonu, przyjaciele Daniela wybuchnęli śmiechem. Daniel podszedł do nich, rechocząc jak hiena. Byłem zdezorientowany i zdezorientowany.
„Co się dzieje?” Zapytałem, wciąż próbując zrozumieć sytuację.
Mężczyzna śmiejący się ze skrzyżowanymi ramionami | Źródło: Freepik
Mężczyzna śmiejący się ze skrzyżowanymi ramionami | Źródło: Freepik
Daniel nie przestawał się śmiać, tłumacząc, że jego przyjaciele chcieli się „zabawić” i zrobić mi psikusa. Kazali mu krzyczeć „Pożar!” Ogień ! “żeby mnie nastraszyć.
Poczułem się, jakby ktoś mnie uderzył w brzuch. Gniew i strach dały o sobie znać. Zatrzymałem Daniela w miejscu i skonfrontowałem się z nim.
„Jak mogłeś mi to zrobić?” Jak mogłeś tak igrać z moim strachem? „Krzyczałam, a łzy spływały mi po policzkach.
Zirytowana kobieta trzymająca się za głowę | Źródło: Pexels
Zirytowana kobieta trzymająca się za głowę | Źródło: Pexels
Śmiech Daniela ucichł i zaczął serdecznie przepraszać. Ale było już za późno. Szkoda już została wyrządzona. Serce waliło mi w piersiach, a w głowie panował chaos.
„Nie powinieneś był tego robić, Danielu” – odparłam, odwracając się i pędząc z powrotem na górę.
