Częste wspominanie o byłym partnerze – nawet w neutralnym lub żartobliwym tonie – może odzwierciedlać wciąż chwiejne emocje. Niekoniecznie jest to zły znak, ale należy to traktować z taktem i życzliwością .
Porównania, nawet te subtelne
„Robisz to inaczej niż on…” albo „On nigdy o tym nie pomyślał”. Nawet jeśli nie jest to zamierzone, tego typu sformułowania mogą wskazywać, że przeszłość wciąż w niewielkim stopniu zakłóca teraźniejszość.
Cisza zbyt wyraźna
Z drugiej strony, kategoryczna odmowa rozmowy o swojej romantycznej przeszłości może również oznaczać, że wciąż istnieją sprawy, które nie zostały przetrawione. Całkowita cisza może skrywać ból, którym (jeszcze) nie chce się dzielić.
Niepokojące zamieszanie
Jeśli przypisuje ci wspomnienia, które cię nie dotyczą, lub myli się co do szczegółów waszej wspólnej historii, może to odzwierciedlać emocjonalne nakładanie się przeszłości i teraźniejszości. Nic nieodwracalnego, ale drobny znak, że należy się z tego cieszyć.
Obserwuj, zrozum i przede wszystkim nie osądzaj: każde serce ma swoje blizny, a każda historia zasługuje na to, by przyjąć ją z życzliwością.
Instynktowne odczytywanie sygnałów relacyjnych
Wychwytuje ciszę, dostrzega wahanie, interpretuje gesty. To poczucie emocjonalnej obserwacji , doskonalone z czasem, może wynikać z doświadczeń, w których zaufanie zostało wystawione na próbę. Zamiast dostrzegać problemy tam, gdzie ich nie ma, po prostu zwraca uwagę, zupełnie jak ktoś, kto nauczył się słuchać, zanim zacznie mówić.
Realistyczna wizja pary
Koniec z idealizacją. Dla niej miłość to nie magiczna bańka, ale wspólny grunt, czasem wręcz podróż pełna dyskusji (i ustępstw). Jeśli mówi o związkach jako o podróży we dwoje, naznaczonej wzlotami i upadkami, to dlatego, że wie, iż trwała więź buduje się z czasem i jasnością umysłu .
Pocieszenie w samotności
